-
1 zawracać
zawracać (-am) < zawrócić> (-ę) v/t zur Umkehr veranlassen; v/i umkehren, kehrtmachen; AUTO wenden;nie zawracaj mi (tym) głowy! lass mich (damit) in Ruhe!;zawracać głowę k-u fam. jemanden behelligen, jemandem in den Ohren liegen (I mit D) -
2 zawracać
I. vtzur Umkehr veranlassen\zawracać sobie głowę czymś sich +dat den Kopf über etw +akk zerbrechenII. viumkehren, wenden -
3 głowa
trupia \głowa Totenkopf mzadzierać głowę ( przen) hochnäsig sein, die Nase hoch tragenotwarta/tęga \głowa heller/kluger Kopf mbarania/ośla/zakuta \głowa Schafs-/Dumm-/Dickkopf mzapalona \głowa Hitzkopf m, Heißsporn m6) (pot: człowiek jako jednostka)7) ( zwierzchnik)koronowana \głowa gekröntes Haupt nt\głowa państwa Staatsoberhaupt ntkto nie ma w głowie, ten ma w nogach ( przysł) was jd nicht im Kopf hat, das muss er in den Beinen haben ( prov)od stóp do głów von Kopf bis Fuß, vom Scheitel bis zur Sohlebić kogoś na głowę jdn um Längen übertreffen, jdn in die Tasche stecken ( fam)dać sobie głowę uciąć, że... seine Hand dafür ins Feuer legen, dass...iść po rozum do głowy zur Vernunft kommenłamać sobie nad czymś głowę sich +dat den Kopf über etw +akk zerbrechenmieć głowę do czegoś das Zeug zu etw habenmieć głowę na karku nicht auf den Kopf gefallen sein, Köpfchen haben ( fam)pochylać [ lub schylać] głowę przed kimś jds Überlegenheit anerkennenprzerastać [ lub przewyższać] kogoś o głowę jdm haushoch überlegen sein, jdn weit übertreffen [ lub überragen]przewróciło się komuś w głowie jd ist eingebildet gewordenręczyć za kogoś/coś głową für jdn/etw seine Hand ins Feuer legenrobić coś bez głowy etw kopflos [ lub unüberlegt] tunrobić coś z głową etw klug [ lub überlegt] anfangenspaść [ lub zwalić się ( pot)] komuś na głowę jdn unerwartet besuchen, jdm auf den Pelz rücken ( fam)strzec kogoś/czegoś jak oka w głowie jdn/etw wie seinen Augapfel hütentłuc głową o mur mit dem Kopf durch die Wand wollentracić głowę den Kopf verlierenwchodzić komuś na głowę jdm auf der Nase herumtanzenwybić komuś coś z głowy jdn von etw abbringen, jdm etw ausreden [ lub austreiben]wylatywać komuś z głowy jdm entfallenzachodzić w głowę hin und her überlegen, sich +dat den Kopf zerbrechenzawrócić komuś w głowie ( oszołomić) jdn durcheinander bringen, jdn verrückt machen ( fam) ( zaangażować uczuciowo) jdm den Kopf verdrehen\głowa do góry! Kopf hoch!
См. также в других словарях:
zawracać sobie głowę — Zaprzątać sobie czymś umysł, zadręczać się Eng. To bother or harry oneself … Słownik Polskiego slangu
zawracać — 1. pot. Nie zawracaj głowy, gitary, kontrafałdy «zwroty wyrażające czyjś brak zainteresowania lub dezaprobatę dla tego, co ktoś mówi»: Nie zawracaj głowy, nie przerywaj mi, bo mogę nie zdążyć... W. Kowalewski, Bóg. (...) nic nie mów, idź się… … Słownik frazeologiczny
dać sobie spokój — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś, z czymś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przestać interesować się kimś, czymś, zrezygnować z czegoś, zaniechać czegoś, przestać zawracać sobie głowę kimś, czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Daj sobie z tym spokój, to przerasta twoje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawrócić — 1. pot. Nie zawracaj głowy, gitary, kontrafałdy «zwroty wyrażające czyjś brak zainteresowania lub dezaprobatę dla tego, co ktoś mówi»: Nie zawracaj głowy, nie przerywaj mi, bo mogę nie zdążyć... W. Kowalewski, Bóg. (...) nic nie mów, idź się… … Słownik frazeologiczny
spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
głowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. głowawie; lm D. głów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część ciała człowieka i większości zwierząt, mieszcząca mózg i narządy zmysłów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duża, okrągła głowa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
durzyć — ndk VIb, durzyćrzę, durzyćrzysz, durzyćrzył «wprowadzać kogoś w błąd, zawracać komuś głowę, oszukiwać; zwodzić, oszałamiać, bałamucić» Durzyć komuś głowę. Durzyć łatwowiernych ludzi. durzyć się «podkochiwać się w kimś, zawracać sobie kimś głowę»… … Słownik języka polskiego
gitara — ż IV, CMs. gitaraarze; lm D. gitaraar «stary instrument muzyczny o sześciu lub siedmiu strunach, szarpany, rodzaj lutni o płaskim pudle rezonansowym; używany do akompaniamentu lub jako instrument solowy» Grać na gitarze. Śpiewać akompaniując… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego